Κάποιοι συμμαθητές μου κι εγώ πρόσφατα επισκέφτηκαμε ένα αγρόκτημα και είδαμε πως είναι η ζωή εκεί. Εκεί τα ζώα είναι προστατευμένα κι ο αγρότης φροντίζει για την τροφή και την καθαριότητά τους. Το άλογο, το γαϊδουράκι, οι κότες, τα κουνέλια, οι αγελάδες και τα κατσικάκια δεν είναι περιορισμένα σ’ένα διαμέρισμα όπως συμβαίνει με τα κατοικίδια ζώα. Η καθημερινή τους ζωή είναι φυσιολογική, τα ζώα αυτά ζουν ομαδικά από τα πολύ παλιά χρόνια. Χαίρονται τη φύση και δίνουν στον άνθρωπο τα προϊόντα τους, το γάλα, το μαλλί, τα αυγά ή προσφέρουν τις υπηρεσίες τους όπως τα άλογα και τα γαϊδούρια που μπορείς να τα φορτώσεις και να μεταφέρεις πράγματα.
Όταν επιστρέψαμε από την βόλτα στο αγρόκτημα είδα με άλλα μάτια το κατοικίδιο μου, τον Μπάνυ, το κουνελάκι. Αυτός ο κακομοίρης δεν ζει κοντά στη φύση αλλά περιορισμένος στο κλουβί του, τον αφήνουμε να βγει για λίγο έξω κι έπειτα πάλι μέσα. Όλη τη μέρα την περνά μοναχούλης του, παίζουμε μαζί του για λίγο κι έπειτα τον αφήνουμε. Νομίζω πως το ίδιο ισχύει για όλα τα κατοικίδια που ζουν περιορισμένα, μακριά από το φυσικό τους περιβάλλον, σ’ ένα διαμέρισμα ή σ’ ένα μπαλκόνι. Φαντάζομαι πως γι’αυτά η ζωή στο αγρόκτημα φαντάζει σαν ένα όνειρο!