Μια διαφορετική ζωή για τα κατοικίδια!!!

Την προηγουμενη Πέμπτη είχαμε επισκεφτεί με την δημοσιογραφική ομάδα του σχολείου μας ένα αγρόκτημα στην Εύβοια. Εκεί είχαμε πάει για να κάνουμε ένα ρεπορτάζ για την ζωή των ανθρώπων που εργάζονται σε ένα αγρόκτημα με ζώα. Το αγρόκτημα αυτό ήταν περίπου 7 στρέμματα και αποτελείται από διαμορφωμένους χώρους  οι οποίοι είχαν μεγάλες εγκαταστάσεις άλλα και πολύ πράσινο για τα ζώα. Στο αγρόκτημα μας υποδέχτηκαν φιλικά οι ιδιοκτήτες,ο κύριος Γιώργος,ο κύριος Κώστας,και η κύρια Μαρία. Την 1 ώρα της παραμονής μας  είδαμε και άλλους κτηνοτρόφους και αγρότες όπου δούλευαν εκεί άλλα είδαμε και κάποιους κτηνιάτρους όπου φροντιζαν τα ζώα όταν τα έβλεπαν άρρωστα και χτυπημένα. Εκεί στο αγρόκτημα είδαμε πολλά ζώα όπως αγελάδες,άλογα,μοσχάρια,γαίδουράκια,κουνέλια και άλλα. Επίσης γνωριστήκαμε και με τα 2 χαριτωμένα σκυλιά τα οποία ήταν εκεί για να φυλάνε τα υπόλοιπα ζώα. Έπειτα οι ιδιόκτητες μας είπαν για την καθημερινή τους ρουτίνα. Δηλαδή πως ξεκινάει η μέρα τους και πως δουλεύουν καθημερινά. Νωρίς το πρωί, οι ιδιόκτητες και οι βοηθοί τους αρμέγουν τις κατσίκες,τα πρόβατα και τις αγελάδες. Στην συνέχεια μαζεύουν τα αυγά και στην συνέχεια ταΐζουν όλα τα ζώα του αγροκτήματος. Στην συνέχεια οι κτηνίατροι ελέγχουν τα ζώα καθημερινά,ενώ από το γάλα που έχουν μαζέψει αρχίζουν την παράγωγη φρέσκων προϊόντων όπως το κατσικίσιο γάλα, τυρί,φέτα,αγελαδινό και πρόβειο γιαούρτι. Τα πάνε στα κατάλληλα εργοστάσια,που τηρούν τον κανόνα της καθαριότητας και της υγιεινής. Στην συνέχεια τα προϊόντα αυτά,πηγαίνουν στην αγορά με ειδικά μεταφορικά μέσα που διαθέτουν μεγάλα ψυγεία. Εκεί λοιπόν μας είπαν ότι ξέρουν πολύ καλά το κάθε ζώο με το όνομά του. Επίσης μας είπαν πως όταν γεννιέται ένα νέο ζώο του δίνουν όνομα και μετά το γιορτάζουν γιατί για αυτούς είναι πολύ σημαντικό. Με λίγα λόγια οι άνθρωποι στο αγρόκτημα νιώθουν τα ζώα σαν παιδιά τους γιατί όταν αρρωσταίνουν αγωνιούν μέχρι να γίνουν καλά όπως θα έκανε ένας πατέρας η μια μητέρα στο παιδί του και όταν κάποιο ζώο γεννάει χαίρονται πολύ με αυτό και κάνουν γιορτή όπως ένας μπαμπάς και μια μαμά. Όταν φύγαμε αργά το μεσημέρι προς απόγευμα προβληματιστηκαμε για αυτό το έργο των κτηνοτρόφων που πραγματικά ήταν πολύ δύσκολο. Σκεφτόμασταν όλα αυτά που μας είχαν πει και πραγματικά αναρωτιόμασταν πως καταφέρνουν να ανταπεξέρχονται καθημερινά!!!

Τέλος!!!!

ΕΛΕΝΗ!!!